بی­علاقگی­تحصیلی دانش­آموزان و عوامل موثر بر آن

از دیدگاه گروه­های آموزشی: یک پژوهش کیفی

فرهاد خرمائی[1]

محمدمهدی شیرزادی[2]

حمزه میرزایی[3]

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی بی­علاقگی­تحصیلی دانش­آموزان و عوامل موثر بر آن از دیدگاه گروه­های آموزشی یک منطقه شهری کوچکبود. باتوجه اینکه نظامآموزشیکشورماهمانندبسیاریاز کشورهایدرحالتوسعهبامسالهبی­علاقگی­تحصیلیروبه­روست، بررسی عوامل موثر بر بی­علاقگی تحصیلی اهمیت بسیار دارد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دبیران عضو گروه­های آموزشی منطقه خانمیرزا استان چهارمحال و بختیاری بود. برای گردآوری داده­ها، 18 معلم عضو گروه­های آموزشی با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند و به روش مصاحبه نیمه عمیق مورد بررسی قرار گرفتند. ننایج نشان می­دهد ضعف عوامل انگیزشی، نامناسب بودن وضعیت نیروی انسانی، مشکلات اقتصادی، مشکلات روانی- اجتماعی- فرهنگی، نارسایی محتوی درسی، ناکارآمدی شیوه­های آموزشی و عدم مدیریت فضای مجازی عوامل موثر بر بی­علاقگی­تحصیلی می­باشند.

کلید واژه :بی­علاقگی­تحصیلی، گروههای آموزشی، تحقیق کیفی .

[1]-دانشیار گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز(khormaee­_78@yahoo.com)

[2]-  دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز(mshirzadi1367@gmail.com)

[3]-کارشناش ارشد روان­شناسیدانشگاه اصفهان(sahebdelan_1361@yahoo.com