مقدمه
امروزه به خوبی اثبات شده است که کلاس اجتماعی و وضعیت اجتماعی اقتصادی(SES) ارتباط مثبتی با سلامت روان دارد. برای مثال، یک فرا تحلیل از 51 مطالعه نشان داده است که افرادی با SES بالاتر کم تر از افراد با SES کم تر افسرده هستند(5). با این حال محققان در مورد فرایند های اصلی رابطه بین طبقات اجتماعی و افسردگی به توافق نرسیده اند.
بررسی تفاوت های طبقات اجتماعی در افسردگی، سلامت روان و سلامت به طور کلی مهم است زیرا مداخلات مبتنی بر شواهد که موجب کاهش نابرابری های اجتماعی در سلامت فیزیکی و روان می شوند، می توانند به مزایای اقتصادی چشم گیری نیز دست پیدا کنند. برای مثال، گزارشات اخیر نشان داده است که کاهش نابرابری سلامت طبقات اجتماعی در استرالیا منجر به صرفه جویی 8 میلیارد دلاری در درامد سرانه سالانه، 3-4 میلیارد دلار در ارایه حقوق بازنشستکی دولتی و مقرری و 2?3 میلیارد دلار به ازای کاهش تعداد بیماران، 273 میلیون دلار در سال به ازای مزیت های بهداشت و درمان و 185 میلیون دلار در سال در خصوص کاهش استفاده از تجویزات پزشکی می شود(8). از این روی صرفه جویی بالقوه هزینه ناشی از کاهش نابرابری سلامت طبقات اجتماعی بسیار چشمگیر است.
مروری برتحقیقات جاری
با توجه به روابط تجربی و نظری بین طبقات اجتماعی، سبک تربیتی، دوستی و یکپارچگی اجتماعی و سلامت روان و رفاه، قابل توجیه است که سبک تربیت و دوستی و یکپارچه سازی اجتماعی یک عامل واسطه ای در روابط بین طبقه اجتماعی و سلامت روان و رفاه باشد. این مدل واسطه گری سریالی چندگانه در شکل 1 نشان داده شده است.ما به بررسی این مدل تست نشده در یک جامعه دانشگاهی می پردازیم. از این روی پیش بینی می شود که دانشجویان مربوط به طبقات اجتماعی بالاتر، یک سبک تربیتی مقتدرانه تر و کم تر مستبدانه را تجربه کرده باشند و این که این سبک های تربیتی و فرزند پروروری موجب توسعه طیف وسیعی از منابع روانی سودمند از نظر اجتماعی (به عنوان مثال، خود مدیریت، خود تنظیمی ارتقا محور، شایستگی اجتماعی، نظریه ذهن) می شود که دانشجویان را قادر به توسعه روابط بیشتر و یکپارچگی اجتماعی در دانشگاه می کند. دوستی بهتر ویکپارچگی اجتماعی بهتر ناشی از اثرات خنثی سازی استرس و اثرات سودمند بر روی عزت نفس، حس تعلق و پشتیبانی اجتماعی ادراک شده است.
بررسی نقش های واسطه ای بالقوه سبک تربیتی و دوستی و یکپارچه سازی در توجیه روابط بین طبقات اجتماعی و سلامت روان مهم است زیرا این نوع مطالعات اطلاعات خوبی در زمینه توسعه مداخلات اجتماعی بهبود دهنده سلامت روان افراد از طبقات کارگر فراهم می کند. به خصوص، مدل ما دو مداخله بالقوه را پیشنهاد کرده است الف: مداخلات پروگزیمال که موجب بهبود یکپارچکی اجتماعی افراد طبقه کارگر می شود و ب: مداخلات دیستال که موجب تشویق والدین کارگر برای پذیرش سبک های تربیتی مقتدرانه و غیر مستبدانه می شوند. ما این مداخلات بالقوه را به طور مفصل در بخش مربوط به اهمیت و پیامد ها بحث می کنیم.
روش
شرکت کننده ها و طرح
این تحقیق از طرح همبستگی مقطعی و شاخص های خود گزارشی کمی استفاده کرده است که در نظر سنجی آنلاین ارایه شده اند. شرکت کننده ها شامل دانشجویان کارشناسی روان شناسی در یک دانشکاه دولتی استرالیا بودند. یک نظر سنجی مقطعی از 6044 نفر در سال 2010 انجام شد و نشان داد که دانشجویان این دانشگاه با درامد پایین، یک نوع اضطراب و افسردگی را تجربه کردند(53). از این روی، رابطه بین طبقه اجتماعی و سلامت روان در این جمعیت مشهود است.
دانشگاه دارای 27?32 درصد دانشجویان با SES پایین بر اساس اقامت دانشگاه در مناطق SES پایین بود. این رقم بیش از مقدار متوسط در دانشگاه های استرالیا است با این حال نشان دهنده درصد افراد با SES پایین در جمعیت استرالیا است. تاییدیه اخلاقی برای تحقیق از کمیته اخلاق تحقیقات دانشکاهی کرفته شد. شرکت کننده ها در تصمیم گیری برای انجام تحقیق مختار بودند. به آن ها اعتبار 1 درصد را برای شرکت درمطالعه داده شد. یک تحلیل توان قبلی برای ایجاد اندازه نمونه انجام شد. فرا تحلیل اخیر نشان داده است که رابطه بین کلاس اجتماعی و شیوع افسردگی با نسبت شانس 1?81 با 95 درصد CI از 1?57-2?10 نشان داده می شود. این نسبت شانش برابر با اندازه اثر r=-16 است. ما محاسبه کردیم که 406 شرکت کننده برای تشخیص اندازه اثر این بزرگی با استفاده از یک تست همبستگی دو متغیره دو دامنه با سطح الفای 0?5 و ارزش توان 0?90 لازم است. دراین تحقیق این اندازه نمونه به 410 شرکت کننده برای توجیه ورود یا حذف شرکت کننده ها یا حذف داده های پرت گرد شد. داده ها از 410 شرکت کننده جمع آوری شدند. از این تعداد، 13 شرکت کننده نشان دادند که آن ها نمی خواهند داده هایشان تجزیه تحلیل شود. این 13 مورد حذف شدند. 321 زن و 76 مرد در این نمونه در نظر گرفته شدند. این کاهش تعداد مردان در برنامه های روان شناسی کارشناسی انتظار می رفت. برای رفع این عدم تعادل جنسیتی، ما جنسیت را به صورت یک هم متغیر در تحلیل خود برای کنترل اثرات جنسیتی بالقوه در نظر گرفتیم. سن شرکت کننده ها از 17 تا 51 سال با میانگین 21?94 متغیر بود. اکثریت شرکت کننده ها به صورت قفقازی (89?0?) شناسایی شدند. سایرین شامل افراد سایر (4?86?)، استرالیایی (2?81?)، آسیایی (2?81?)، و یا آفریقایی (0?51?) بودند.
بر اساس شاخص تشابه کلاس اجتماعی، 13?85 درصد شرکت کننده ها جزو طبقه کارگر، .6?80 درصد جزو طبقه متوسط پایین، 40?5 درصد جزو طبقه متوسط، 30?98 درصد جزو طبقه متوسط بالا، 0?99 درصد جزو طبقه بالا و 6?30 درصد طبقه اجتماعی خود را نمی دانستند.